Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Erysimum nevadense & Carduus defloratus

fotò
fotò
Girouflèio(-de-Prouvènço)

Erysimum nevadense

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Vélar de Provence.

Descripcioun :
Aquesto girouflèio trachis dins li roucaio, tepiero seco e roucas de colo e de basso mountagno ounte èi coumuno. Li fueio soun longo e estrecho e li flour jauno. Mounte pas mai qu'aperaqui 1000 m ; s'atrobo pièi sa cousino, la girouflèio-de-Souïsso, Erysimum rhaeticum, qu'a de petalo mai larjo (5 à 10 mm alor que Erysimum nevadense fan pas mai que 5 mm en generau). Aquesto peréu fai pas de rejit esterlo à la flouresoun qu'es uno planto que trachis sus dos annado. Coumpara emé la girouflèio-de-Souïsso.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Erysimum
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun

Liò : Colo - Basso mountagno - Roucaio - Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erysimum nevadense Reut., 1855

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Erysimum nevadense & Carduus defloratus

R
ges
CC
C
RR
CC
CC
R

Coumpara Girouflèio(-de-Prouvènço) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò